ผมเคยคิดว่า Robot Arm นั้นมีประโยชน์มาก ในแง่ของการทำงานที่แม่นยำ
รวดเร็ว ถูกต้อง ไม่บ่น ไม่เหนื่อย สั่งงานได้ง่าย สามารถมาแทนที่คนทำได้อย่าง 100 %
จนหันไปหาข้อมูล ค้นคว้าทางด้านนี้อย่างจริงๆจังๆ เพื่อมาพัฒนาและทำให้สำเร็จให้ได้
ระหว่างที่คึกษาข้อมูลก็วิเคราะห์ลักษณะงานที่มันเกิดขึ้นจริง จากประสบการณ์
จากความคิดลูกค้า จากสถานที่ต่างๆ แม้แต่ตัวทีมงาน
เพื่อหาจุดบกพร่องที่คนทำไม่ได้แต่หุ่นทำได้ ในงาน วิดีโอสวิชเชอร์ (วงจรปิด)
และเพื่อทำให้ตัวเองสะดวกและสบายมากขึ้น
โดยจินตนาการไปว่า ถ้ามีงานพิธีการหนึ่ง
สิ่งที่ต้องทำอย่างแรกบนเวที
คือระบุพิกัด ตำแหน่งต่างๆไว้เป็น พรีเซ็ต
และเมื่อทำงานจริง เรามีหน้าทีกดปุ่มรันคิวไปเรื่อยๆ
ตามมาร์คต่างๆที่ทำไว้, ตามโฟกัสที่วัดไว้
ตามคิวงานในกำหนดการ
คงจะเพลินและโชว์ศักยภาพกับลูกค้าเป็นแน่...
เมื่อใกล้ถึงจุดที่ตัวเองจะก้าวเดินต่อไปในโปรเจ็ค
ผมถามตัวเอง "ผมมีความสุขหรือเปล่าที่จะให้หุ่นยนต์มาทำงานแทนคน"
นั่นเป็นคำถามแรก "ที่ผมฉุกคิดขึ้นมา"
"ใช่ผมรู้ว่ามันประหยัดลงในระยะยาว"
"เพราะถ้าทำวิธีนี้ ผมจะไม่เสียเงินจ้างเขาเหล่านั้นอีกต่อไป"
"แต่ผมก็ต้องหาคนเครื่องกล หรืออีเลคโทรนิคมาแทนหรือเปล่า"
"แล้วถ้ามันมีปัญหาจะทำอย่างไร..."
"กับสถานที่ที่เราไปเซ็ตอัพล่ะ มันจะอุปสรรค์หรือเปล่า..."
"แล้วปัญหาเรื่องนอกสคริปส์ของงานล่ะ..."
"ปัญหากับลูกค้าเรื่องค่าใช้จ่ายล่ะ..."
"จริงอยู่...มันน่าเสี่ยงเพราะจะช่วยทุนแรงงานไปได้มาก"
"และมีความเป็นไปได้อย่างมากที่เราจะเอามันอยู่"
"แต่คนที่เรารู้จัก คนที่เราเคยพูดเคยคุยกัน"
"เคยหัวเราะ เคยกินข้าวด้วยกัน"
"นั่นหมายความว่า ผมจะไม่ได้เจอพี่ๆน้องๆช่างภาพ ผู้ช่วย ทีมงานด้วยเช่นกัน"
"และเขาเหล่านั้นจะตกงานทันที ใช่ไหม...."
"ผมชอบบรรยากาศกองถ่าย"
"ผมชอบฟังเรื่องตลกๆจากทีมงาน"
"ผมชอบสอนชอบคุยมากคนมากกว่าบ่นกับตัวเอง
"นั่นแหล่ะ คือ ตัวของผม"
นั่นเป็นสาเหตุที่ผม "ต้องหยุดทำ...."
"ผมอาจจะเป็นคนโง่ที่สุดไม่ทำต่อ...."
"แต่ผมมีความสุขที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนอื่นๆ"
"ผมชอบช่วยให้ทีมงานของผมมีรายได้"
"และผมชอบใช้วิธีเดิมๆ แบบฉบับที่เคยเป็นมา"
ปล.ขออภัยที่ยาวไปหน่อยและไม่มีสาระอะไร 555
(ถ้าไม่ชอบใจจะให้คะแนนลบเลยครับ)
ไม่ได้มีเจตนาสร้างความท้อถอย
แต่เล่าจากประสบการณ์ชีวิตช่วงหนึ่งง่ะ
