คิดเหมือนผมไหม เรื่องการถ่ายหนังด้วย DSLR

ปล.youtube ถ้าผมจำไม่ผิดแสดงผลที่30เฟรมนะครับ

ข้อชี้แจงนะครับ เดี๋ยวคนไม่รู้จะเข้าใจผิด Youtube แสดงผลได้สูงสุด 30frame ครับ

ไม่ใช่ว่าทุก Clip จะเป็น 30fps หมด อันไหน 24p มันก็แสดง 24p ครับ

ส่วนหนังดีไม่ดีมันก็อยู่ที่การถ่ายทอดเนื้อหาแหละครับ แต่ประเด็นเรื่องกล้องผมก็แค่หยิบมาว่าหนังไทย ทำไมลงทุนอย่างอื่นได้ แต่เรื่องกล้องซื้อครั้งเดียวทำไมไม่ได้ ??????

มีแค่ไหนไช้แค่นั้นครับ อย่าคิดมากเลยครับ เอาเป็นว่าเรามามองช่องสี่เหลี่ยมเล็กๆ ปรุงแต่ง+จินตนาการไห้งานของเราออกมาได้สำเร็จดีกว่าครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 30 ต้นฉบับโพสโดย packetnarok เมื่อ 2011-11-16 03:02  :
ปล.youtube ถ้าผมจำไม่ผิดแสดงผลที่30เฟรมนะครับ

ข้อชี้แจงนะครับ เดี๋ยวคนไม่รู้จะเข้าใจผิด Youtube แสดงผลได้สูงสุด 30frame ครับ

ไม่ใช่ว่าทุก Clip จะเป็น 30fps หมด อันไหน 24p มันก็แสดง 24p ครับ
.......

อ่อครับ เวลาผมโหลดลงมาทีไร มันเป็น30ทุกรอบเลย ก็เลยคิดว่ามันแสดงที่30ครับ แม้ว่าจะอัพ24ขึ้นไปโหลดลงมา มันก็เป็น30


ส่วนเรื่องลงทุนซื้อกล้องเนี่ย มีเงินใครก็ซื้อได้ครับกล้อง เอาอีปิดเซ็ตใหญ่เลยนะ รวมๆแล้วซัก5ล้าน ซื้อครั้งเดียวจบ เงินแค่นี้มันไม่เยอะหรอกครับ ผู้อำนวยการสร้างทั้งหลายซื้อเองได้แน่นอน


แต่แค่นั้นมันไม่จบครับ กล้องยิ่งแพง การบำรุงดูแลรักษามันก็ยาก การใช้งานมันก็ยาก จำเป็นต้องมีเจ้าหน้าที่เทคนิค และเจ้าหน้าที่ฝ่ายต่างๆครับ อันนี้แหละ ทำไมเป็นเหตุผลว่าต้องมีบริษัทที่ให้เช่าอุปกรณ์เหล่านี้


ผมเคยถามช่างภาพท่านนึงว่าทำไมถึงไม่ซื้อกล้องเองเลย ท่านตอบว่า กล้องมันต้องดูแลบำรุงรักษา แก้ปัญหาและอื่นๆ ค่าใช้จ่ายตรงนี้มันเยอะ จะซื้อมาทำไม เช่าเอาเนี่ยแหละ เอาเวลากับเงินมาทำอย่างอื่นดีกว่า ผู้กำกับหลายๆท่านก็คิดเช่นเดียวกัน และผู้อำนวยการสร้างก็เช่นกันครับ เพราะค่าแรงช่างเทคนิคเนี่ย สูงอยู่นะครับ


แต่ทีนี้พอเปลี่ยนมาเป็นกล้องภาพนิ่งเนี่ย กล้องมันเล็ก การดูแลรักษาก็ง่าย เพราะว่าออกมาให้คนทั่วไปได้ใช้งาน มันก็เลยเป็นที่นิยมในเวลาอันรวดเร็ว ค่าการจัดการดูแลรักษาก็ไม่แพงเท่ากล้องเดิม
จึงได้รับความนิยม เริ่มจากลองเช่าก่อน แต่ตอนนี้ก็เริ่มซื้อมาใช้เองแล้ว และวเด็กๆ คนรุ่นใหม่ หรือกลุ่มทุนต่ำ ก็จะมีกล้องที่ค่อนข้างดีกว่ากล้องดีวีมาใช้งาน เนื้อหาหนังมันจะหลากหลายมากกว่าเดิม ซึ่งตรงนี้ผมมองว่าเป็นผลดีมากกว่าผลเสียครับ


อนาคตเราอาจจะมีโรงหนังที่ฉายหนังเล็กๆเยอะๆแบบต่างประเทศ เพราะข้อจำกัดด้านอุปกรณ์โดนตัดออกไปแล้ว 


อีกเรื่องครับ


คนที่ดูหนังทั่วไปที่ไม่ใช้คนทำเนี่ย เค้าไม่ได้มาสนใจหรอกครับว่าหนังมันจะมีโกส หรืออะไรมากมายขนาดนั้น เค้าสนใจแค่ว่า เข้าไปดูหนังแล้วเค้ามีความสุขกับสิ่งที่เค้าเสียเงินเข้าไปในโรงหนังรึเปล่าครับ มีนั่นบ้างนิด โน่นหน่อย แต่ชอบและมีความสุข เค้าก็สุขใจแล้วครับ


ดีกว่าลงทุนเป็นแสนล้าน แต่ออกมาแล้ว ก็เท่านั้น มีแต่คนด่าครับ 


สำหรับผลแล้ว ภาพยนต์คือ สื่อสารมวลชนชนิดหนึ่ง สำคัญที่สุดคือ ส่งสารไปยังผู้คนได้หรือไม่ ถ้าได้ คือสำเร็จ ส่วนควมสวยงามนั้น มันเป็นเพียงผลพลอยได้แะสุนทรีย เท่านั้นเอง

ยัง ไง หนังไทยจะดี หรือ ไม่ดี ในที่นี้ เคยทำกันหรือยังครับ อย่าเอาเเต่พูด ออกไปทำกันดีกว่า  ทำด้วยปาก ใครก็ทำกันได้  ไป ออกไปทำ

ปล. อยากให้ลองทำจะได้รู้ปัญหา10ปากว่าไม่เท่าตาเห็น10ตาเห็นไม่เท่าทำสักครั้ง

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 5 ต้นฉบับโพสโดย jobfilm เมื่อ 2011-11-15 11:36  :
สมัยนี้ทุกคน คงเห็นกล้อง DSLR ราคาถูกๆ วางขายกันให้เกลื่อนบ้าน เกลื่ิอนเมือง กันครับ แต่ละท่านๆ ก็เอากล้องพวกนี้ซึ่งมันเปลี่ยนเลนได้ เซนเซอร์ระดับบิ๊กๆ มาถ่ายหนังให้พวกเราดูกัน ซึ่งแน่นอนต้นทุนต่ำกว่าสมัยก่อนมาก   สมัยนี้ใช้กล้องราคาไม่ถึงแสนก็ถ่ายหนังได้แล้ว
ถ่ายได้ กับถ่ายเป็น ต่างกันครับ
ผมไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมหนังไทย จึงต้องเอากล้อง DSLR ที่ไม่ใช่ 5D Mark II มาถ่ายทำหนัง (5D Mark II ต้องอัพ Filmware 24P Native ก่อน)  บางกองก็ใช้ 7D ถ่าย ซึ่งท่านรู้หรือไม่ว่า 7D มี rolling shutter ที่มองเห็นได้ชัด
เป็นส่วนน้อยครับที่ใช้กล้อง DSLR ถ่ายหนังใหญ่ทั้งเรื่อง ส่วน 5D MarkII เฟิร์มแวร์ใหม่ๆ มี 24 fps แล้ว และ Rolling Shutter ก็มีทั้ง 5D MarkII และ 7D เพราะระบบการจับภาพ และการบีบอัดเหมือนกัน เราอาจจะเห็น 7D เหมือนมีมากกว่านิดหน่อยเนื่องจากระบบการ Crop Factor หรือการคูณ 1.6x ทำให้เห็นได้ชัดขึ้นครับ
ผมเข้าใจว่าคนทำหนังคงต้องการลดต้นทุนการถ่ายทำ จึงใช้ประโยชน์จากเจ้ากล้องเปลี่ยนเลนได้แบบ DSLR มาใช้ ซึ่งจริงๆ แล้วภาพที่ออกมามันก็สวยครับ ผมยอมรับ ถ่ายมุมมองอะไรได้เหมือนกล้องถ่ายหนังมืออาชีพที่เมืองนอกเขาใช้กันทีเดียว แต่มันมีอยู่เรื่องหนึ่งที่คนทำหนังเขารู้หรือเปล่าคือเรื่อง 24P Native ไม่ใช่ 24 Frame/Sec เวลาผมไปดูหนังไทยสมัยนี้ยอมรับครับว่ามุมกล้องสวย จัดไฟ จัดฉากไม่แพ้ต่างชาติหรอก แต่เวลามีการเคลื่อนไหวเร็วๆ ขึ้นมาที่ไม่ได้ใช้ Slowmotion มันก็มีโกสให้เห็นอย่างรำคาญตา (พูดอีกอย่างก็คือภาพมันจะสั่นๆ ที่ตัวคนและตัวฉาก) แค่ฉากคนเดินไปเดินมาก็เห็นโกสกันชัดๆ แล้วครับ ยิ่งไม่ต้องพูดเวลาฉากสู้เลยถ้าไม่ใช้ Slow โกสบานครับ มองแทบไม่เห็นแขนขากันเลย
.......

เป็นที่รู้กันว่า DSLR นั้นถึงแม้จะใช้ Sensor ที่มีขนาดใหญ่ทั้ง Fullframe 35mm, 1.6x (2/3") 


ผมเข้าใจว่า fullframe 35mm คือ format ของ 5d(still) ซึ่งใหญ่กว่า 35mm(motion)
และ 1.6x ของ canon ใกล้เคียงกับ format super35mm(motion), Red, alexa etc.
แต่ 2/3" คือ format ของ video ซึ่งเป็นคนละ format กับ 1.6x มีขนาดเล็กกว่ามาก
หรีอผมเข้าใจผิด


ขอบคุณครับ

เปรียบเทียบได้ดังนี้ครับ

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 34 ต้นฉบับโพสโดย bighead เมื่อ 2011-11-16 11:36  :



เป็นที่รู้กันว่า DSLR นั้นถึงแม้จะใช้ Sensor ที่มีขนาดใหญ่ทั้ง Fullframe 35mm,1.6x (2/3") 
.......

เข้าใจถูกต้องแล้วครับ หรือผมพิมพ์ติดกันเลยทำให้เข้าใจผิด ขออภัยเดี๋ยวแก้ไขด่วนครับ

ผมว่าประเด็นไม่ได้อยู่ที่กล้องหรอกครับ มันอยู่ที่ตัวหนังทั้งหมดมากกว่า คนดูหนัง(ทั่วไป)ไม่ได้คิดมากขนากนั้น
เข้าไปดูหนังดีดีสักเรื่องถึงแม้ว่าจะเป็นหนังขาวดำ แต่เดินออกมาจากโรงด้วยความอิ่มเอมก็เพียงพอแล้ว
ที่หนังไทยจะดี ไม่ดี ไม่ได้อยู่ที่กล้องด้วย ผมว่าอยู่ที่แนวคิดของคนทำหนัง
บางทีก็เบื่อหนังไทยน่ะแต่ก็ต้องดู ดูทำไมรึครับ ต้องตอบว่าหนังตัวอย่างชวนให้ดู แต่เข้าไปดูจริง ผิดหวังมาก็หลายเรื่่อง
แต่สุดท้ายก็แล้วก็ยังหวังที่จะได้ดูหนังไทยดีดีอยู่น่ะครับ อยากให้ทุกคนดูเรื่อง บ้านฉัน..ตลกไว้ก่อน (พ่อสอนไว้)
ซึ่งผมเสียดายเป็นอย่างมากที่ไม่ได้ดูในโรงหนัง เพราะหน้าหนังไม่ได้จูงใจผมเลย (ไม่เกี่ยวกับพอล์ล่าน่ะ)
แต่พอได้ดูจาก DVD เรื่องนี้เป็นหนังไทยในใจผมเรื่องนึงเลยล่ะ

พี่ข้างบนพูดถูกแล้วครับ   คนทั่วไปนะ  ดูหนังเพื่ออะไรกัน
สนุก + ผ่อนคลายครับ    คนทำงานเหนือยก็อยากพักกัน   ไม่มีใครมานั่งดูหนังแล้ววิจารย์อะไรมากมายหรอกครับ

ผมเองก็ดูสนุกๆ  ขำๆ  ดูมุมกล้องวิธีถ่ายบ้างก็เท่านั้นไม่ได้ลงลึกถึงคุณภาพไฟล์อะไรมากมาย  
ถ้าทำให้เรียกเสียงหัวเรอะจากผมได้   ผมจะชวนเพื่อนไปดู     ถ้าทำให้ผมประทับใจสุดๆผมก็จะซื้อแผ่นแท้ใน package ที่ดีที่สุดที่มีขายมาเก็บไว้


ด้วยความเคารพ
ผมว่า  คนที่เอาแต่วิจารย์    อาจลืม   จุดประสงค์ของความบันเทิงจริงๆไปแล้ว    คงจะกระแดะ  หรืออยากดังซะมากกว่า  

พี่ว่าหนังมันอยู่ที่เนื้อเรื่องเป็นตัวนำอย่างอื่นเป็นรอง แต่ที่สำคัญที่สุดอยู่ที่ฝีมือของคน
หนังเรื่องฉีกป่าล่าคน แสดงโดยนก ฉัตรชัย ปี37-38 พื่ใช้คอมทำดนตรี ( พืซี 486 Dx2/66 ) Ram 8 Mb ตอนนั้นแรม 1Mb ราคา 1000 Sound Canvas 88  ของ Roland ตัวเดียวทำหนังทั้งเรื่องและเป็นหนังแอ๊คชั่นด้วย ทำโดยไม่อ้างความขาดแคลนเครื่องมือและค่าตัวราคามาตรฐานจนแจ้งเกิดเข้ามาในวงการได้จนถึงทุกวันนี้

ปัจจุบันมาฝึกเขียนบทเสนอสร้างเองมันเสียเลย ( กว่าจะเขียนเป็นสะสมประสพการมากว่า 10 ปีทีเดียว )
 
Spa in Love นวดแผนอำมหิต ( Telemovie ) พี่ไม่ได้อ้างความขาดแคลนเรื่องทุน ถ่ายทำ 4 วัน 4 คืน ใช้เงินไป 230000 แถมได้พระเอกเป็นฝรั่งค้วย
( พูดได้แล้วทำได้ )ถือว่าพี่ไม่ได้โอ้อวดแต่มาเล่าให้ฟังจะได้เป็นแรงบันดาลใจอีกหลายๆคนที่เบี้ยน้อยหอยน้อย

ตอนนี้พี่กำลังเตรียมผลงานเรื่องใหม่แล้วจะเล่าให้ฟัง

ถ้าหนังไม่สนุก กล้องดี ภาพสวยไปก็เท่านั้น

อ้างอิง

อ้างอิงโพส 36 ต้นฉบับโพสโดย jobfilm เมื่อ 2011-11-17 01:20  :
เข้าใจถูกต้องแล้วครับ หรือผมพิมพ์ติดกันเลยทำให้เข้าใจผิด ขออภัยเดี๋ยวแก้ไขด่วนครับ

ขอบคุณครับ

ว่าจะไม่เข้ามาตอบก็กลัวตกเทรน ( กระทู้น่าตอบ จนทนไม่ได้ )...
... จริงๆแล้ว ผู้ที่จะมาตอบคำถามนี้ ที่ดีที่สุดก็คือ นายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน ( ที่พูดเช่นนี้ก็เพราะ...)
                            .....ขอย้อนกลับไปในอดีต 10 ปีที่ผ่านมา....
    ที่ประเทศเกาหลี ใครๆก็รู้ว่า เป็นประเทศที่ไม่มีอะไรเด่นเลย ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยว หรือทรัพยากรทางธรรมชาติ
ก็ไม่สามารถสู้ประเทศเพื่อนบ้านได้ ทางเกาหลีก็เลยคิดค้นที่จะสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับประเทศของตนเอง โดยให้เอกชนใครก็ได้ที่จะสร้าง หนัง ละคร หรือศิลปินนักร้อง ซึ่งทางรัฐบาลจะให้การสนับสนุนเป็นจำนวนเงิน 50%. จากที่เอกชนลงทุนไป
หรือ 100% เต็มถ้าสมารถสร้างชื่อเสียงให้กับประเทศได้ จึงทำให้เกิดกระแสเกาหลีฟีเวอร์ ไปยังประเทศต่างๆรวมทั้ง
สาวไทยก็โดนด้วย. หนังละคร เมื่อคนดูติด ดาราก็พลอยมีชื่อเสียง ไปโชว์ตัวที่ประเทศไหนก็นำเงินกลับประเทศ รวมถึง
ช่วยส่งเสริมการท่องเที่ยวในเกาหลีด้วย เพราะคนดูอยากไปอยู่ในสถานที่จริง ตามเนื้อเรื่องในหนังละคร...
.... ศิลปินนักร้องเกาหลี จัดคอนเสริ์ตขายบัตรในกรุงเทพฯ ใบละ6,000 เต็มจนเสริม เพราะสาววัยรุ่นไทยคลั่งไคล้
      จนนักร้องเกาหลีเองยังงง..( เริ่มอิจฉาล่ะซิ...)
      ใครที่มีอาชีพผลิตสารคดีคงรู้ดี ถึงความชอกชำ้ใจ ที่อุตสาห์ทุ่มเทใจให้กับงานคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นการใช้อุปกรณ์ที่ดี การถ่ายทำตัดต่อหามรุ่งหามคำ่ ยังไม่นับรวมถึงรางวัลต่างๆที่ทางรายการได้รับ แต่ช่างน่าตกใจ ที่ไม่มีสปอนด์เซอร์ให้การ
สนับสนุน ด้วยเหตุผลที่เรตติ้งคนดูน้อย ..( ไม่นับรวมถึงรัฐบาลที่ไม่ช่วยอยู่แล้ว) แถมค่าใช้จ่ายในการผลิตก็สูงด้วย....
......ผิดกับรายการบันเทิงที่บางรายการแทบไม่ต้องลงทุนอะไร แต่คนทั้งประเทศติดกันงอมแงมต้องดูให้ได้ทุกวัน
(ใครนึกออกบ้างคับ) ก้อรายการเอเอฟไงคับ ช่วงนั้น ทุกเย็นคนต้องมานั่งรอหน้าทีวี เพื่อดูว่า วันนี้ใครด่ากับใคร ใครอยู่
ใครจะไป หรือว่าจะมีใครเข้ามาเสริมอีกหรือไม่. แค่นี้นะ..โอพระเจ้าจอร์ช .. นายแน่มาก ที่ทำให้คนดูติดกันงอมแงม...
...... สิ่งที่น่ากลัวที่สุดในตอนนี้ก็คือ ไม่เกิน 4 ปีข้างหน้า คุณจะได้เห็นคนจีนขึ้นไปรับรางวัลลูกโลกทองคำที่ฮอลลีวู๊ด
เพราะตอนนี้ประเทศจีนได้ว่าจ้าง มืออาชีพที่ได้รางวัลมาเปิดสอนเป็นการเฉพาะโดยตรง ให้กับคนจีนในทุกสายอาชีพนั้นๆ..
เช่น ว่าจ้างนักออกแบบกระเป๋าอิตาลีมาเปิดสอนทำกระเป๋า,นักออกแบบเสื้อผ้าฝรั่งเศส, นักออกแบบทรงผม, ฯลฯ
เพื่อสอนให้คนจีนผลิตสินค้าและกำหนดตลาดได้เองเหมือนทางยุโรป ( ตามรอยเกาหลีเด๊ะ ทำมา4 ปีแล้ว) เคยติดตาม
ข่าวเห็นคนจีนชนะเลิศออกแบบทรงผมระดับโลก กวาดมาหลายรางวัลแล้ว...วงการหนังคุณก็จะเห็นการเปลี่ยนแปลงด้วย..
        ผมไม่เสียใจที่ได้เกิดเป็นคนไทย ที่ต้องทำอะไรทุกอย่างด้วยตัวเอง ( โดยไม่มีคนช่วยเหลือ).. ...
        เพราะเราภูมิใจกับสิ่งที่เราสร้างขึ้นมาด้วยมือของเราเอง แม้จะมีบางคนไม่ชอบ...ก็ช่างมัน...

หนังไทยยุคใหม่ๆ อาจทำได้ไม่เท่านี้หรอกมั๊ง นี่ขนาดไม่ได้ใช้ DSLR นะเนี่ย มันยังขนาดนี้ นี่ละครทีวีนะเนี่ย ฉายตอนปี 39


เห็นได้ชัดว่าอุปกรณ์มันก็เรื่องรองอยู่ อิอิ