ไม่ได้เป็นดารา...โปรดอย่าเลียนแบบ (p0p-it)

มี mv งานแต่งงานเพลงหนึ่งที่ผมได้จัดเวอร์คช็อพไป และมีน้องคนหนึ่งให้ความเห็นว่า mvชุดนี้ทำเลียนแบบดารา
 คำนี้สะกิดใจทำให้ผมต้องไปเปิดmv ดูไป 2 นาที ถึงตอนพระเอกดำนำ้ก็ปิด เพราะรู้แล้วว่าต้องเจออะไร...
(อาชีพเดียวกันดูต้นก็รู้ตอนจบ)..เลยเป็นที่มาของบทความนี้ รวมถึงเหตุผลอื่น ที่มีน้องเม้นท์มาถาม จำเป็นไหมที่ต้องมีดารา ...

ก่อนอื่นเรามารู้จักลักษณะเฉพาะของคนที่เป็นดาราก่อน ว่าต่างกับเรามากน้อยแค่ไหน และอย่างไร
เริ่มที่ดาราก่อนไปไหนมีแต่คนอยากรู้จัก อยากเข้ามาจับมือทักทายขอลายเซนต์ถ่ายรูป อยากรู้ว่าชีวิตส่วนตัวในแต่ละวัน
ทำอะไรบ้าง บ้านอยู่ไหน ห้องนอนมีอะไร กินอาหารอะไรในแต่ละวัน อร่อยไหม? ห้องนำ้มีกี่ห้อง และสุดท้ายวันนี้ขี้กี่ก้อน
เหลวหรือแข็ง  ฯลฯ ( ถ้าให้ถามนะ ) เรียกว่า พูดอะไรก็ดูน่าสนใจไปทั้งหมด ....
 ...ด้วยเป็นเพราะเขามีส่วนร่วม หรือเรียกง่ายๆก็คือเขารู้จักคนคนนั้นนั้นเอง ...( จำประโยคนี้ไว้ให้ดี ) 
....สูตรสำเร็จดาราอยู่ที่ตรงนี้ ทำอย่างไรก็ได้ให้คนรู้จัก และเมื่อรู้จักแล้ว เขาก็จะสนใจในทุกๆสิ่งคุณเป็น
....นักการเมืองก็ใช้สูตรนี้เหมือนกัน...( แต่มักจะใช้ไปในทางลบ)

....ถ้าเป็นเราคนธรรมดา เดินไปไหนไม่มีใครสนใจ ..นั่นเป็นเพราะเขาไม่รู้จักเรา หรือพูดง่ายๆก็คือเขาไม่มีส่วนร่วมนั่นเอง 
   แต่ถ้าเราให้คุณเป็นดารา เป็นได้ไงหรือสบายมาก ก็ให้คนที่รู้จักดูงานที่คุณทำ เช่น กลุ่มเพื่อน กลุ่มครอบครัว 
เขาจะสนใจงานของคุณขึ้นมาทันที โดยไม่ต้องไปบังคับ เขาก็จะตั้งใจฟังและอยากรู้ว่า คุณทำอะไร..

...ฉนั้นน้องใหม่ต้องระวัง ถ้าจะทำตามดาราก็อย่าทำตามซะหมด นำเพียงรูปแบบไอเดียมาปรับผสมกับเรื่องที่เราทำ
   เขาเรียก การเลียนแบบดารา....( อย่าทำเหมือนมากเราไม่ใช่ดารา คนดูไม่รู้จักก็จะเกิดความเบื่อในงานที่เราทำได้ )

และสำหรับรายการเลียนแบบดารา ที่เห็นกันเกลื่อนในเว็บก็คือ รายการท่องเที่ยว โดยมีพิธีกรไม่ใช่ดาราพาเที่ยว  
 ...เราลองมาดูต้นฉบับออริเจอร์นัล รายการดาราพาเที่ยวตัวจริง เขาทำต่างกับเราอย่างไร?( ใช้ดาราเป็นพิธีกรจริง )
สมมติรายการ 1ชม.ค่าเวลา 50,000 ค่าตัวดารา 50,000 ไป 1 วัน ค่าผลิต 50,000  รวมค่าใช้จ่าย 150,000 ต่อตอน
( รายการพาเที่ยวที่ไม่ใช้ดารา..กล้าลงทุนไหมล่ะ ) ทุกอย่างเป็นตัวเลขสมมติ ดาราก็สมมติใช้อั้มพิธีกรสาวสวยพาเที่ยว


...เริ่มต้นให้ดาราอยู่บ้าน โทรเรียกศูนย์แท๊กซี่ A มารับที่บ้าน ( เห็นรถใหม่ บริการดี คนขับสุภาพ มีความปลอดภัยสูง )
...ลงจากแท็กซี่ไปต่อรถที่ขนส่งสายใต้ใหม่ไปหัวหิน (นั่งรถทัวร์ของบริษัท Bให้เห็นความทันสมัย น่านั่ง มีทีวี กาแฟบริการ)
...ไปถึงหัวหิน เข้าโรงแรม C( เห็นภายในโรงแรม น่าพัก วิวสวย ทันสมัย ห้องพักหรูมีระดับไม่แพง สัมภาษณ์เจ้าของ รร.)
...นำเสนอที่พักรีสอร์ท Dริมทะเลให้อีก 1 ทางเลือก ( ภายในเงียบสงบ สัมภาษณ์เจ้าของพาเดินทัวร์รอบรีสอร์ท)
...ไปกินข้าวเที่ยงสวนอาหาร E ( เห็นอาหารหลากหลาย บรรยากาศทะเล สัมภาษณ์แนะนำอาหารต่างๆ )
...ไปเที่ยวสปา นวดพักผ่อน F ( เห็นบรรยากาศสบาย ไทยๆ สมุนไพรหอมอบอวล พูดคุยสัมภาษณ์เจ้าของ)
...ไปเที่ยวต่อด้วยการล่องแก่ง G ( เห็นบริการของเจ้าของ มีคนมาเที่ยว สนุกสนาน พูดคุยสัมภาษณ์เจ้าของกิจการ )
...ไปเที่ยวช้อปปิ้งซื้อของ H ก่อนกลับ กท. ( เดินแนะนำของเจ้าร้านขายของฝาก สัมภาษณ์เจ้าของร้าน )
....ครบ 1 วัน ในการท่องเที่ยว ตั้งแต่ไปจนกลับ กท. ( ไปทั้งหมด 8 สถานที่ เก็บค่าสปอนด์เซอร์ที่ละ 20,000 ) กำไรคุ้มทุน

การทำรายการมีดาราไปด้วย เจ้าของจะยินดีเป็นพิเศษ มีการถ่ายรูปติดโชว์ว่า ดารายังมากิน มานอน มาใช้บริการที่นี่
แถมได้ออกทีวี มีการสัมภาษณ์นั่งคุยกับดารา ออนแอร์ไปแล้วยังนำมาเปิดโชว์ในร้านได้อีก ( จ่ายทีเดียวคุ้มหลาย )
เทียบกับการจ้างทีม DSLR ให้มาถ่าย ปชส.กิจการที่ร้าน ยังแพงกว่าแถมไม่มีดาราอีก ..และถ้าเป็นรายการพาเที่ยวธรรมดา
อย่างมากก็ได้แค่ที่พักฟรี กินฟรี และอะไรอื่นๆอีกที่ฟรี แต่ไม่ได้ตังค์ค่าสปอนด์เซอร์ ถึงได้ก็น้อยนิด และขายยากมากๆ
..... รายการพาเที่ยวไม่มีดารา       ..ทำดีมีคุณภาพ ดูสนุก ยิ่งดูยิ่งมันส์ แต่ไม่ได้ตังค์..
"                                    มีดารา      ..ทำดีมีคุณภาพ ดูสนุก ยิ่งดูยิ่งมันส์ ยิ่งได้ตังค์.. 
                                       หรือ        ...ทำไม่ดี ไม่มีคุณภาพ ดูไม่สนุก ยิ่งดูยิ่งน่าเบื่อ แต่ก็ยังได้ตังค์..


          .....ไม่ว่าคุณจะเลียนแบบรายการให้เหมือนดาราอย่างไรก็ไม่เท่าดารา เพราะคุณไม่ใช่ดารา ..



บทความที่เกี่ยวข้องอ่านเลย

ถ้าคุณจะจ้างดารามาทำงานต้องรู้อะไรบ้าง?..
น้องใหม่อยากทำรายการท่องเที่ยว เรามีแนวทางให้คุณเลือกเดิน..
รวมบทความp0p-it ไว้อ่านยามว่าง 74 บทความคลิกเลยคับhttp://file2.uploadfile.biz/i/EWEZMEIMIIWWMM

อ่านเพลินดีครับ ทำให้มีรอยยิ้มบนใบหน้าดีด้วย

ทุกๆครั้งที่ได้อ่านกระทู้ของอาจารย์ pOp-it (ขออนุญาติเรียกอาจารย์ครับ) รู้สึกเหมือนได้เสพ
อะไรที่มันสามารถนำไปประยุกต์ใช้ได้กับอาชีพของผม
บอกอย่างไม่อายเลยครับว่าผมคัดลอกบทความดีๆเหล่านี้ไว้เป็นตำราครับ
อย่างน้อยเด็กรุ่นใหม่ก็ยังที่จะสามารถเรียนรู้ได้ครับ

ผมว่าถ้าอาจารย์เขียนเป็นหลังสือตีพิมพ์ออกมายอดสั่งจองต้องเยอะแน่ๆครับ
ด้วยจิตรคารวะครับ

จิงเป็นที่สุดเลยค่ะ,,

ได้แนวดีครับ ฮ่าๆ

ถึงว่า.... เวลาผมเดินไปไหน ไม่มีคนทักเลย ยกเว้นวันที่ไม่ได้รูดซิบ